• Apis
• 19.07.2012
• Sakramenty
• 6256 Czytań

Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie. Ci, którzy przez chrzest zostali wyniesieni do godności królewskiego kapłaństwa, a przez bierzmowanie zostali głębiej upodobnieni do Chrystusa, za pośrednictwem Eucharystii uczestniczą razem z całą wspólnotą w ofierze Pana.

Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy - Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania: sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały” (KKK 1322-1323).

Eucharystia jest „źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”, tak że jest to wprost niemożliwe, aby prowadzić życie chrześcijańskie bez częstego udziału w Eucharystii. Chrystus Pan powiedział wyraźnie: „Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6,53-54).

Wszystkie sakramenty święte, posługi kościelne i dzieła apostolstwa są ściśle powiązane z Eucharystią i do niej zmierzają. Eucharystia jest znakiem jedności wiernych z Bogiem i braćmi. Jedność tę oznacza i ją urzeczywistnia. Jest więc skutecznym znakiem Bożego daru jedności. W kazaniu o chlebie żywym, jakie Jezus wygłosił w Kafarnaum po rozmnożeniu chleba, powiedział również: „Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6,56).

Chrystus Pan ustanowił więc sakrament Eucharystii w Wieczerniku w czasie Ostatniej Wieczerzy, kiedy celebrował wraz z Apostołami tradycyjną Paschę żydowską. Jezus uprzedził swoją Paschę, czyli swoje przejście poprzez Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie do domu Ojca. To była Pascha Jezusa, w czasie której siebie złożył w ofierze jako Baranka niepokalanego za grzechy świata. Polecił, aby Kościół składał, ponawiał tę Ofiarę na Jego pamiątkę. Kościół wierny poleceniu swego Zbawiciela czyni to przez wszystkie wieki i będzie czynił aż do skończenia świata. Zasadniczo liturgia zgromadzenia eucharystycznego w jej zasadniczych ramach przetrwała nienaruszona przez wieki aż do naszych czasów. Składa się ona z obrzędów wstępnych, z czytania słowa Bożego, przygotowania darów, modlitwy eucharystycznej, w czasie której dokonuje się przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa, z Komunii świętej i zakończenia.

Chrześcijanie zbierali się "na łamanie chleba" (Dz 20,7) szczególnie w "pierwszym dniu tygodnia", to znaczy w niedzielę, w dniu zmartwychwstania Chrystusa. Od tamtych czasów aż do naszych dni celebruje się Eucharystię, tak że dzisiaj spotykamy ją wszędzie w Kościele, w takiej samej podstawowej strukturze. Stanowi ona centrum życia Kościoła.

Kościół wierny poleceniu Jezusa „To czyńcie na moją pamiątkę” celebruje Eucharystię nie tylko w niedziele, ale również każdego dnia w ciągu roku. Jest ona źródłem i centrum jego życia i działalności. „Pielgrzymujący Lud Boży, nieustannie celebruje Eucharystię, głosząc Misterium Paschalne Jezusa, ‘aż przyjdzie" (l Kor 11,26), zmierza ‘wąską drogą krzyża’ do niebieskiej uczty, gdzie wszyscy wybrani zasiądą przy stole Królestwa” (KKK 1344).

Eucharystia winna również dla każdej rodziny stać się i centrum i źródłem jej życia. Dobrze więc byłoby, aby rodziny wspólnie brały udział w Eucharystii. Do owocnego udziału w niedzielnej Mszy świętej trzeba się przygotować. Najpierw należy zadbać o to, by być w stanie łaski uświęcającej i móc w niedzielę przystąpić do Komunii świętej, aby w pełni uczestniczyć w liturgii.

KODEKS PRAWA KANONICZNEGO O UCZESTNICTWIE W NAJŚWIĘTSZEJ EUCHARYSTII
(kan. 912-923)
/wybrane fragmenty/

Kan. 912 - Każdy ochrzczony, jeśli tylko prawo tego nie zabrania, może i powinien być dopuszczony do Komunii świętej.

Kan. 913 -
§ 1. Dzieci wtedy można dopuścić do Komunii świętej, gdy posiadają wystarczające rozeznanie i są dokładnie przygotowane, tak by stosownie do swojej możliwości rozumiały tajemnicę Chrystusa oraz mogły z wiarą i pobożnością przyjąć Ciało Chrystusa.
§ 2. Jednakże dzieciom znajdującym się w niebezpieczeństwie śmierci wolno udzielić Najświętszej Eucharystii, gdy potrafią odróżnić Ciało Chrystusa od zwykłego chleba i mogą z szacunkiem przyjąć Komunię świętą.

Kan. 914 - Jest przede wszystkim obowiązkiem rodziców oraz tych, którzy ich zastępują, jak również proboszcza troszczyć się, ażeby dzieci, po dojściu do używania rozumu, zostały odpowiednio przygotowane i jak najszybciej posiliły się tym Bożym pokarmem, po uprzedniej sakramentalnej spowiedzi. Do proboszcza należy również czuwać nad tym, by do Stołu Pańskiego nie dopuszczać dzieci, które nie osiągnęły używania rozumu albo jego zdaniem nie są wystarczająco przygotowane.

PIERWSZA KOMUNIA ŚWIĘTA DZIECI W NASZEJ PARAFII
- Przyjęcie pierwszej komunii świętej przez dzieci odbywa się w trzeciej klasie szkoły podstawowej i poprzedzone jest rocznym przygotowaniem poprzez katechezę szkolną i spotkania w parafii. Dzieci przyjmują pierwszą komunię świętą w parafii, na której terenie mieści się szkoła, do której uczęszczają.

- Pierwsza komunia w naszej parafii odbywa się w zawsze w II niedzielę maja.

W tym roku 13 maja 2012 do I Komunii przystąpiły następujące dzieci


Komunia św. była dla mnie prawdziwym spotkaniem z tym, który ukrył się pod postacią chleba.
Maria Magdalena Dąbek


Jestem zadowolony z Komunii św., bo Bóg wstąpił do mojego serca. Bardzo Go kocham. Chciałbym, aby mnie w życiu nie opuszczał.
Gabriel Jan Kloch


Pierwsza Komunia była dla mnie bardzo fajna, bo Pan Bóg wstąpił do mojego serca. Chciałbym, aby Pan Bóg ulepszał moje życie, aby był moim Przyjacielem.
Miłosz Józef Kryczka


Pierwsza komunia była dla mnie wielkim przeżyciem. Bardzo się cieszę z tego, że w tym dniu otrzymałem najpiękniejszy prezent w postaci Pana Jezusa. Przyjąłem do swego serca Tego, który najbardziej nas ukochał.
Bartosz Tomasz Łukawiecki


Dzień I komunii św. był dniem radości i szczęścia, ponieważ po raz pierwszy przyjęłam Komunię św., czyli Pana Jezusa do swego serca.
Paulina Karolina Ryś


Pierwsza komunia była dla mnie uroczystością, w której przyjąłem do swego serca Pana Jezusa. Po przyjęciu czułem w moim sercu ciepło i dobro. Dlatego byłem bardzo szczęśliwy.
Kacper Straub


Pierwsza komunia św. była dla mnie prawdziwym cudem, ponieważ przyjąłem do swego serca Pana Jezusa. Mam nadzieję, że Pan Jezus pomoże mi uporządkować moje serce.
Piotr Śliwa


Komunia św. była dla mnie przeżyciem i radością, ponieważ Pan Jezus wstąpił do mojego serca. Okazał swoją miłość. W swojej miłości stał się moim przyjacielem, a ja będę Jego. Będę się z nim spotykać i z nim rozmawiać. Postaram się, żeby Jezus był moją największą wartością.
Anita Klaudia Tokarz


Komunia była dla mnie wspaniałym dniem w moim życiu, bo do mojego serca wstąpił Jezus. Cieszę się z tego dnia, ponieważ mogłem mu ofiarować moją duszę, moje serce, moje ciało czyli całego siebie. Jezus wstąpił do mojego serca. Mieszka w nim. Chciałbym, aby stał się On źródłem mojego życia.
Wiktor Jakub Brączek


Wszystko mnie interesowało co mówił ksiądz w czasie mszy św. Bardzo mocno przeżyłam komunię, którą po raz pierwszy przyjmowałam.
Zuzanna Cichocka


I komunia była dla mnie przyjęciem do mego serca Pana Jezusa. Była czymś wyjątkowym. Była moim szczęściem i miłością Boga.
Wojciech Dudzik


Pierwsza komunia to najważniejsze wydarzenie w życiu. Dzięki niej odkryłam miłość Boga. Przyjmując komunię miałam świadomość, że Bóg wchodzi do mego serca.
Dagmara Perlińska


Komunia święta była pojednaniem z Panem Bogiem. Było dla mnie nowym szczęściem. Bardzo mocno ją przeżyłam.
Martyna Początek


To był piękny dzień, bo po raz pierwszy przyjąłem Pana Jezusa
Mateusz Waliduda

Życzymy wszystkim dzieciom, które w tym roku przystąpiły do I Komunii, aby Chrystus Eucharystyczny stał się źródłem i radością ich życia.