Triduum Paschalne - Wielka Sobota

W Wielką Sobotę o godz. 08.00 rozpoczęliśmy adorację. Cały dzień trwaliśmy na modlitwie uwielbienia Chrystusa złożonego do grobu. Adorowały wyznaczone poszczególne stany i mieszkańcy Wierzbnika i Jankowic Wielkich.

Porządek adoracji:
- 08.00-09.00 rozpoczęcie adoracji - I Róża
- 09.00 -10.00 II Róża
- 10.00 - 11.00 dzieci
- 11.00 – 12.00 I Róża z Jankowic Wielkich
- 12.00 – 13.00 II Róża z Jankowic Wielkich
- 13.00 – 14.00 Mieszkańcy z Jankowic Wielkich
- 14.00 – 15.00 młodzież
- 15.00 – 16.00 III Róża
- 16.00 – 17.00 IV Róża
- 17.00 – 18.00 wierni ze Wspólnoty Mieszkaniowej z Wierzbnika
- 18.00 – 19.00 Wierny - Krawecka
- 19.00 – 20.00 Wspólnota św. Michała Archanioła
- 20.00 – 21.00 Kałuża - Paździorko
- 21.00 – 22.00 Krajewski - Zawada
- 22.00 - 22.30 Żyłka -Waliduda
22.30 ogół wiernych i zakończenie adoracja

Tego dnia o godz. 16.30 w Jankowicach Wielkich i o godz. 17.00 w Wierzbniku wierni przychodzili do kościołów z koszykami wypełnionymi jajkami, chlebem, wędliną; w tzw. święconym, lub inaczej święconce, były też sól, czasem ciasta czy słodycze, bukszpanowe gałązki i bardzo często baranek - symbol Zmartwychwstałego Jezusa. Ksiądz proboszcz święcił przyniesione pokarmy, które były przeznaczone na świąteczny stół.

Wieczorem, a właściwie nocą o godz. 22.30, rozpoczęliśmy obchody Wigilii Paschalnej - w myśl przepisów liturgicznych jej ceremonie należą już jednak do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Skończyła się adoracja przy Grobie Pańskim. Najświętszy Sakrament został przeniesiony do tabernakulum. W kościele zgasły światła, bo wigilia była oczekiwaniem na Zmartwychwstanie Chrystusa. Bogata liturgia Wigilii Paschalnej, stanowiącej centralny fragment Triduum, składała się z czterech części.

Przed kościołem pan Karol Gloger rozpalił ognisko, którego płomienie zostały poświęcone przez kapłana, ubranego w białe szaty. Następnie od poświęconego ognia zapalono paschał (dużą świecę), symbolizujący Chrystusa, czyli Światłość świata, co miało uzmysławiać, że dokonała się Pascha, przejście z mroku do jasności, ze śmierci do życia.

W uroczystej procesji paschał został wniesiony do świątyni i umieszczony w ozdobnym świeczniku. Po trzykrotnym śpiewie kapłana: "Światło Chrystusa" i odpowiedzi wiernych: "Bogu niech będą dzięki" - zgromadzeni mogli zapalić swoje świece. Liturgia światła skończyła się Orędziem Paschalnym, czyli modlitwą dziękczynno-uwielbiającą, która wysławiała łaskę zbawienia.

Liturgia słowa Wigilii Paschalnej była wyjątkowo rozbudowana. W pełnej wersji składa się ona z dziewięciu czytań, przeplatanych psalmami i modlitwą. Pierwsze siedem czytań pochodzi ze Starego Testamentu. Przypominają one ważne momenty w całej historii zbawienia - opis stworzenia świata, zachowanie Abrahama, od którego Bóg zażądał ofiary z syna, oraz przejście przez Morze Czerwone. O wielkiej miłości Boga, zawarciu przymierza i skuteczności słowa Bożego mówią urywki Księgi proroka Izajasza. Fragment Księgi Barucha zawiera pouczenia, których respektowanie zapewnia pokój na wieki. Cykl czytań starotestamentowych kończy się Bożą obietnicą oczyszczenia i przemiany człowieka.

W tym momencie zapalono światła przy ołtarzu, rozbrzmiały dzwony, a celebrans zaintonował hymn "Chwała na wysokości Bogu". Po nim został odczytany List św. Pawła do Rzymian, który mówił o tym, że chrzest zapewnia wiernym uczestnictwo w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Po radosnym Alleluja, odśpiewanym po raz pierwszy od 40 dni, czytany jest tekst Ewangelii o pustym grobie. Liturgię słowa zamknęła homilia.

Kolejna, trzecia część uroczystości Wigilii Paschalnej, poświęcona była tajemnicy sakramentu chrztu. Liturgię chrzcielną poprzedziła Litania do Wszystkich Świętych, która podkreśliła jedność Kościoła. Celebrans poświęcił wodę chrzcielną. Po poświęceniu wszyscy odnowiliśmy przyrzeczenia chrzcielne.

Po niej została odprawiona liturgia eucharystyczna. Uroczystości Wigilii Paschalnej zakończyły się komunią świętą i procesją rezurekcyjną.